Het is alsof ik een geheim heb. Maar niet een geheim dat ik met niemand kan delen. Nee, ik probeer het wel. Maar het blijft altijd mijn geheim. Want alleen ik weet hoe het voelt, hoe ik het meemaak, hoe ik al die jaren heb doorstaan en hoe ik dingen heb beleefd. Ik zou het zo graag willen delen. Delen, van begin tot eind. En dat iemand dan zegt dat het goed is zo, dat ik niet meer hoef te zoeken naar iets wat ik niet lijk te vinden. Maar ik leg me er bij neer. Ik blijf alleen met mijn geheim. Eenzaam klinkt het.
Maar als samen zijn iets gezelligs is, ben ik dan niet altijd vergezeld door mijn grootste
soulmate? Oh wacht, het is mijn grootste vijand..
Een oceaan vol tranen is van mij, alleen van mij. - Blof
Geen opmerkingen:
Een reactie posten