Woede

Boos zijn, wat is dat? Staat dat in mijn woordenboek? En woedend zijn, dat is toch meer van dat? Maar kan ik dat zijn? Zit dat in mij?
Het hoort in mij te zitten, daarvoor ben ik een mens. Maar een mens toont ook zijn emoties en ik weet pas sinds een tijdje wat dat in houdt. Chagrijnig zijn kende ik niet, totdat ik een paar jaar geleden besefte dat het menselijk was. Net als het feit dat altijd maar lachen juist niet menselijk is, terwijl dat mijn doel was. Praten over mijn gevoelens, waarom? Ik los het zelf wel op. Boos zijn op iemand, waarom? Waarschijnlijk was het zo bedoeld en ach ik doe ook wel eens iets niet zoals ik het moet doen.
Maar boos zijn? Vroeger ben ik 1 keer echt boos geweest. Maar dat was meer een spelletje. Ik was nooit echt boos. Wat is dat? Waarom ben je dat? Ik was altijd gewoon teleurgesteld, verdrietig of onzeker over de situatie. Maar ik zou nooit oprecht boos kunnen zijn op mijn vrienden.
Of komt het doordat ik heb beseft dat iedereen fouten maakt en ben ik zo vergevingsgezind? Ik weet het niet. Ik kan gewoon niet boos zijn. Al wil ik best een keer mijn vuist ergens tegenaan slaan. Dat kan ik wel hoor.