De weerga in mijn hoofd - Over plannen, mijn concentratieboog en Dirty Dancing

Alles in mijn leven is gebaseerd op plannen. Maar elke keer dat ik het aandurf, of dat het sowieso in mijn hoofd opkomt om blogger.com in te typen, heb ik geen idee wat ik ga schrijven. Vanaf dat moment denk ik pas 'oh wacht, heb ik wel een idee?'. Ik raak heel even gestresst. Heel even komt de gedachte in me op of ik niet gewoon rechtsomkeert moet maken. Wie leest dit nou? Wie boeit het wat? En dan besef ik me weer dat ik meer voor mezelf moet doen. Gewoon, omdat het voor mezelf goed is. Of gewoon, omdat ik het zelf leuk vind. Omdat het mij doet verdergaan, met grotere stappen. Het klaart soms op, het doet huilen, het doet zuchten. En soms lukt het ook gewoon niet en sluit ik het af. Soms na het opslaan als concept, soms verwijder ik het gewoon.

Nu ook weer. Bovenstaand stukje heb ik getypt en dan doe ik weer andere dingen. Zo lang is mijn concentratieboog. Als die van een goudvis. Niks meer vergeleken met jaren geleden. Ik wil niet meteen de drank de schuld geven, omdat ik niet weet of dat een redelijke verklaring ervoor is. Maar ach, ik moet iets de schuld geven. Of het is 'dit' wat in mijn hoofd omgaat, maar hoe verklaar je dat? Juist, dat verklaar je niet.

Zouden oudere mensen zich ook zo voelen? Alsof hun hoofd eruit knalt en ze nergens meer hun hoofd dus bij kunnen houden? Of zich juist alleen maar op één ding focussen, want meer gaat niet? Oh, maar wacht, ik doe wel alles tegelijk.. Dus deze redenatie klopt ook niet. Gelukkig, komt het niet door het ouder worden.

Maar goed, wat ik dus wou zeggen. Wat wou ik ook alweer zeggen? Oh wacht, ik had geen plan. Ik had alleen een idee. Dat ik zou beginnen over dat ik mijn hele leven plan. Behalve dit. Ik plan alles, maar wordt er de laatste tijd niet vrolijker van. Maar als ik niks plan, doe ik ook niks. Maar als ik sommige dingen plan voor mezelf en ik doe ze niet, word ik ook niet vrolijker. Dus als plannen niks voor me is en niks plannen (kijk, 2 woorden omgekeerd, leuk hè?) ook niks voor me is, wat moet ik dan? Mijn intuïtie volgen? Maar dan zou ik ook sommige dingen die ik plan af moeten zeggen. Of gewoon niet moeten doen.

Weetje, soms denk ik dat ik maar een hippie moet worden. Peace, love and icecream. Waarbij alles leuk is, niemand ruzie maakt en iedereen vrolijk in kleurtjes gekleed is. Bloempies om je hoofd enzo.

In de tussentijd ben ik ineens Dirty Dancing aan het volgen (ik heb die film nog nooit gezien), heb ik mijn make-up eraf gehaald, mijn schaap opgehaald (knuffie). Oh en ik verbaas me erover dat iemand z'n kind Baby noemt. Het zal maar je ex zijn, waarna je vervolgens tegen je nieuwe vriendin steeds 'Baby' zegt, in de zin van schatje. Dat is toch gek. Iemand zal hier in Nederland maar Schatje heten.

Ohja, waar was ik ook alweer? Nouja, in ieder geval is mijn batterij ook bijna leeg. Het komt erop neer dat mijn hoofd een wirwar is en ik even niet weet hoe ik die op orde kan krijgen. Zelfs mijn kamer opruimen helpt niet zo erg meer. En naar de psycholoog gaan misschien ook wel niet. Oh wacht, daar moet ik morgen heen. Zin in. Not. Ik ben benieuwd hoe dit nu weer gaat. Ach, we zien wel.

Hoi wirwar.

En toen viel mijn laptop uit. Toch post ik hem. Zonde van de wirwar anders.